بررسی اثر عصاره متانولی گیاه گلپر بر روی میزان ترشح اسید و پپسین معده در شرایط پایه و تحریک شده توسط پنتاگاسترین در موش صحرایی

زمینه و هدف: گیاه گلپر (Heracleum persicum) از دسته گیاهانی است که به طور وسیعی دردنیا و بخصوص جامعه ایرانی به عنوان یک گیاه معطر در ترشیجات مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به اینکه استفاده از ترشیجات در رژیم غذایی خود سبب تحریک معده می گردد سؤال اینست که آیا استفاده از این گیاه در ساخت ترشیجات اساساً از قدرت تحریک کنندگی این دسته مواد غذایی می کاهد و یا سبب افزایش ترشح شیره معده شده و طبق چه مکانیسم سلولی عمل می نماید. لذا در این مطالعه اثر عصاره این گیاه بر میزان ترشح اسید و پپسین معده در موش صحرایی بررسی شد. روش بررسی: این مطالعه بصورت تجربی بر روی دو گروه 12 تایی موش صحرایی (گروه کنترل و گروه گلپر) صورت گرفت. حیوانات پس از بیهوشی توسط تزریق داخل صفاقی mg/kg 50تیوپنتال سدیم (نسدونال)، تراکئوستومی، لاپاراتومی و گاسترودئودنوستومی شدند. عصاره گیاه گلپر که در سرم فیزیولوژی 9/0 درصد حل شده بود، با دوز mg/kg 5/12 از طریق مجرای گاسترودئودنوستوم به درون معده حیوانات گروه گلپر وارد شد. ترشحات معده به روش Wash out شامل «پایه اول، پایه دوم، تحریک با پنتاگاسترین و برگشت به پایه» بدست آمده و اسید آن به روش تیتریمتری و پپسین این ترشحات به روش Anson بررسی شد. یافته ها: عصاره متانولی گیاه گلپر سبب افزایش معنی داری در میزان ترشح اسید و پپسین معده در موشهای گروه گلپر نسبت به گروه کنترل گردید (001/0p